طبق قانون، ساعت اشتغال هر کارگر در روز ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه  است که معادل ۴۴ ساعت فعالیت در هفته یا ۲۲۰ ساعت در ماه است.
طبق قانون، هر ماه شمسی، ۳۰ روز است. طبق قانون وزارت تعاون و تامین اجتماعی، محاسبه حقوق فعالیت شاغلان در شب، روزهای تعطیل، ماموریت ها، بدی آب و هوا و کسر حقوق بیمه، تابع فرمول هایی است
 
ساعت فعالیت شاغلان نباید بیش از ۸ ساعت در شبانه روز باشد و در تبصره ۱ آن نیز ذکر شده  که ساعات فعالیت در هفته، نباید از چهل و چهار ساعت تجاوز کند. طبق ماده شصت و دوم قانون اشتغال، روز جمعه، روز تعطیل محسوب می شود و مزدش به فرد تعلق می گیرد. پس ساعت فعالیت عادی یک شاغل در روز، ۷ ساعت و ۲۰  دقیقه خواهد بود.

 کار کردن در بعضی از ساعات روز خصوصا شب فشار بیشتری را به کارگر وارد می‌کند؛ این موضوع باعث شده است تا قانون کار، حق نوبت‌کاری(حق شیفت ) را به منظور جبران فشار کاری وارد شده ناشی از کار شیفتی، درنظر بگیرد. ابتدا لازم است نوبت‌های کاری در طول شبانه‌روز را تعریف کنیم:

 شیفت صبح : ساعت‌کاری بین 6 الی 14

شیفت عصر : ساعت‌کاری بین 14 الی 22

شیفت شب : ساعت‌کاری بین 22 الی 6

نحوه محاسبه نوبت‌کاری با توجه به نوع کار در شیفت‌های مختلف عبارت است از:

    شیفت صبح و عصر 10 %
    شیفت صبح و عصر و شب 15%
    شیفت صبح و شب 5%
    شیفت عصر و شب 5%